បើតាមអាជ្ញាធរជាតិសំបូរព្រៃគុក តំបន់ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុក ត្រូវបានស្ថាបនាឡើងក្នុងរាជព្រះ​បាទ​ឦសា​នវរ្ម័នទី១ ដែលជាព្រះរាជបុត្ររបស់ចិត្រាសេន។ ក្នុងរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ សំណង់ជាស្នាដៃឯកដ៏វិចិត្រនៃសិល្បៈខ្មែរសម័យមុនអង្គរ​រួមមានចម្លាក់ក្រឡោតលើឥដ្ឋ តួប្រាសាទឥដ្ឋរាង៨ជ្រុង ចម្លាក់លើកំបោរបាយអរ និងចម្លាក់ក្រឡោត​ក្នុងក្បាច់​មេដាយ។ វិសាលភាពនៃសំណង់រក្សាទឹក ជាភស្តុតាងបន្ថែមទៀតដែលបង្ហាញពីសារៈសំខាន់​របស់​រាជធានី និង​ពីសមិទ្ធផលបច្ចេកវិទ្យារបស់ស្ថាបត្យករ និងវិស្វករនាសម័យនោះ។

ប្រាសាទខ្លះ​ ត្រូវបានកសាងឡើងមុនរាជព្រះអង្គ ដូចជាក្នុងរាជ្យរបស់ព្រះបាទភវវរ្ម័នទី១ មហេន្ទ្រវរ្ម័ន និងភវវរ្ម័នទី២ ដែល​ជា​ញ្ញាតិសន្តានរាជវង្ស។ ទោះបីជាមានការផ្លាស់ប្តូររាជធានីទៅតំបន់អង្គរ នៅសតវត្សរ៍ទី៩ក៏ដោយ ក៏សំបូរព្រៃគុក ​នៅជាមណ្ឌលសំខាន់មួយនៅសម័យអង្គរ ដោយមានការកសាងសំណង់​សាសនា​បន្ថែម និងជួសជុលសំណង់​ចាស់ៗពីមុន។